Dedalus and Arianna

Jestem przedstawicielem pracowników w europejskiej radzie zakładowej mojej firmy już od wielu lat. Nasza rada często przypomina Parlament Europejski, ponieważ mamy kolegów praktycznie z całej Europy. Reprezentują oni różne wizje związkowości i różne rodzaje związków zawodowych.

Co najbardziej mnie zdziwiło, to ogromne zróżnicowanie stanowisk przedstawicieli pracowników z różnych krajów. Uprawnienia pracownicze uznawane za oczywiste w jednym kraju mogą nawet nie istnieć w ustawodawstwie innego kraju. Widać to wyraźnie podczas spotkań i przy redagowaniu uchwał i porozumień. Na przykład, stanowisko związkowca niemieckiego, w którego kraju uprawnienia pracowników są bardzo szerokie i gdzie każde zwolnienie musi być uzgodnione z pracodawcą, nie ma nic wspólnego ze stanowiskiem kolegi z Anglii, gdzie uprawnienia pracownicze są bardzo ograniczone i pracodawca może praktycznie dowolnie zwalniać pracowników. „Kompromisowe” porozumienie stanowi niebywałe zwycięstwo dla Anglika, ale dla Niemca oznacza ogromną utratę praw.

Bardzo modne jest mówienie o euro i o tym, że do pełnej unii gospodarczej i walutowej brakuje unii podatkowej, ale mało kto mówi o tym, że pracownicy powinni się zjednoczyć żeby bronić swych praw, chociaż jest to pilne i konieczne.