Dedalus and Arianna

Eugenio Borella uważa, że ERZ powinny odgrywać bardziej eksponowaną rolę w systemie relacji pracowniczych. Co więcej, jego zdaniem również relacje pomiędzy związkami zawodowymi a międzynarodowymi koncernami nie mogą ograniczać się jedynie do kontaktów wewnątrzeuropejskich. Prawdziwa gra rozgrywa się według globalnego scenariusza. Gdy z nim rozmawiamy, dopiero co wrócił z Japonii, gdzie uczestniczył w spotkaniu komitetu międzynarodowego Tenaris.

Jak poszło zebranie?

To zależy, na jakim aspekcie się skupimy. Nasza platforma działa od 2007 i składa się z przedstawicieli ośmiu państw. Spotykamy się raz do roku, by podzielić się informacjami i przewidywaniami na przyszłość. Perspektywy nie są różowe. W tym roku bilans zamknął się wartością mniejszą o 30%, jednak w dalszym ciągu jesteśmy na plusie. Bolesne kwestie to sprawy wynagrodzeń i zatrudnienia: i jeden i drugi wskaźnik obniża się. I niestety jako komitet nie jesteśmy tu w stanie niczego zrobić. Koncern nigdy nie uznał naszej organizacji. Wiemy, co dzieje się w naszych zakładach. Jesteśmy w stanie uzyskać jasną i kompleksową wizję poszczególnych elementów i określić nasze warunki pracy, ale nie możemy podejmować konfrontacji z zarządem. To poważny problem.

Ale jednak próbowaliście wywierać nacisk…

Dwa lata temu komitet spotkał się w Argentynie, gdzie znajduje się siedziba podmiotu dominującego Tenaris. Była to okazja do wywarcia nacisku na uznanie naszego komitetu. Poprosiliśmy o spotkanie z prezesem Grupy. Gdyby się na to nie zgodził, planowaliśmy zorganizować strajk lub manifestację. Nie spotkaliśmy się z prezesem, a lokalni związkowcy byli podzieleni co do środków, które należałoby przedsięwziąć.

Więc jaką rolę pełni komitet międzynarodowy?

Podejmujemy działania w zakresie uwrażliwiania na kwestie bezpieczeństwa, piszemy apele, pisma. Organizujemy działania solidarnościowe, zgłaszamy praktyki antyzwiązkowe. Raz udało nam się przywrócić do pracy pracownika kolumbijskiego, który został niesłusznie zwolniony.

Uważasz, że ERZ mogą przyczynić się do wsparcia organów takich jak Twój, w globalnym kontekście, w którym poszczególne podmioty wchodzą z sobą we wzajemne relacje?

Jest taka możliwość, jednakże obecnie ERZ są związane ograniczeniami, z których trzeba sobie zdawać sprawę. ERZ nie mogą prowadzić negocjacji zbiorowych. Byłoby niezwykle ważne, gdyby uzyskały taką kompetencję, i mogły wywierać większy wpływ na decyzje koncernów międzynarodowych. Oczywiście nie jest to łatwe. Taka zmiana dotknęłaby wielu obszarów, w tym rezygnacji z części suwerenności przez związki zawodowe. W każdym wypadku należy próbować.

W jakim celu?

By zagwarantować wszystkim pracownikom te same prawa, bez względu na kraj pochodzenia. Interweniować w sprawie nierówności wynikających z dumpingu.

Pod pewnymi względami wydaje się, że komitet międzynarodowy i ERZ poruszają się po równoległych torach, zmagając się ze swoimi własnymi ograniczeniami i ambicjami.

Ale są to środowiska mające wspólny język. Podam przykład hut. Wszyscy wiedzą, że generują zanieczyszczenia, więc są przenoszone poza Europę. To jednakże nie eliminuje problemu. Wręcz przeciwnie: otwiera furtkę do przenoszenia wszystkiego za granicę. Myślę, że potrzebujemy światowego zarządzania procesami gospodarczymi i społecznymi. Nie mówię, że wynagrodzenia mają zostać zrównane, jednak w niektórych podstawowych sprawach konieczne jest wprowadzenie reguł obowiązujących wszystkich. Myślę o bezpieczeństwie, środowisku, pracy osób niepełnoletnich. W zglobalizowanym świecie bez kontroli nad prawami pracowniczymi tracimy pod każdym względem.