Dedalus and Arianna

Był rok 1995 kiedy Mario Ongaro rozpoczął pracę nad projektem powołania ERZ w ramach dużych grup z sektora bankowego. Na przestrzeni trzech lat zaangażowani związkowcy podjęli wspólną pracę, by rozszerzyć obecność Europejskich Rad Zakładowych na wszystkie banki o profilu międzynarodowym, które mieszczą się w parametrach wskazanych dyrektywą. Od tamtej pory wiele rzeczy się zmieniło, ale zainteresowanie Ongaro ERZ pozostaje bez zmian. Obecnie zajmuje się programem pot tytułem: “Europejskie Rady Zakładowe w sektorze finansowym. Jak promować partycypację pracowników i przewidywanie zmian”.

Co oznacza przewidywanie zmian?

To koncepcja uwzględniona w Europejskiej Agendzie Społecznej z 2007 r. Czytamy w niej, że w kontekście w którym częste procesy restrukturyzacyjne w ramach spółek wywierają silny wpływ na poziom zatrudnienia, należy wiedzieć, jak z wyprzedzeniem rozpoznawać tendencje rynkowe. Konieczne są inwestycje w przekwalifikowanie, zapewnienie szeregu narzędzi przydatnych w stawianiu czoła zmianom, by chronić produktywność i miejsca pracy. W tym sensie poważna i zmotywowana ERZ, która wie, jak dobrze zarządzać swoim prawem do informowania i konsultowania, może odegrać decydującą rolę, stając się instrumentem, który uprzedza zmiany.

Co myślisz o możliwości przyznania ERZ kompetencji do prowadzenia negocjacji?

Myślę, że ERZ nie mogą i nie powinny ich mieć. Ponadnarodowe negocjacje zbiorowe dotyczą całych sektorów, i moim zdaniem powinny odbywać się na poziomie europejskich federacji. To one powinny pełnić tę niezbędną polityczną rolę i uczestniczyć w takich procesach. Jednakże uważam, że delegaci ERZ są niezwykle ważnym zasobem, który trzeba doceniać poprzez większe zaangażowanie. Prawdziwie skuteczny europejski ruch związkowy powinien wykorzystywać ich kompetencje, uważając członków rad za aktywnego uczestnika własnych strategii.

W jaki sposób działalność ERZ może wywołać pozytywne skutki z punktu widzenia krajowej dynamiki związkowej?

Po prostu wykonując te zadania, do wykonywania których zostały powołane. Członkowie ERZ muszą zbierać informacje i udostępniać je związkowcom. Ma to na celu lepsze dopracowanie strategii krajowych związków zawodowych, które bez tego nie są w stanie podejmować działań dotyczących aspektów międzynarodowych działalności spółek. Oczywiście dialog i wsparcie muszą mieć charakter dwustronny. Ze swojej strony Cgil ma za zadanie utrzymywanie zainteresowania w zakresie ERZ i spraw znajdujących się w jej kompetencjach, na wszystkich poziomach swojej organizacji. Niestety pomimo wysiłków w ostatnich latach udało się nam zrobić niewiele i pracom tym brak ciągłości. Musimy realizować decyzje podążając w wyznaczonym kierunku, inwestując coraz więcej zasobów w ERZ i wszystko to, co dotyczy ponadnarodowych relacji pracowniczych.