Dedalus and Arianna

Jedyne, co mamy wspólnego w Europie, to waluta, zważywszy że wszystkie układy (a w niektórych państwach nie ma nawet układów na poziomie krajowym), poziom ochrony praw oraz sposób działalności związkowej różnią się istotnie w zależności od kraju.

Jestem delegatem od 2002 r. Brałem udział na poziomie europejskim w różnych fazach rozwoju mojej spółki i następnie, od 2008 do 2012 r., w fazie zwijania się i zamykania zakładów pracy oraz wyprzedaży całych działów produkcyjnych i przejęć, reorganizacji różnych obszarów działalności, a nawet całych grup.

Nasze coroczne spotkania ERZ trwają 4 dni: pierwsze 2 dni poświęcamy na szkolenie i przygotowanie pytań, podczas gdy pozostały czas spędzamy zapoznając się z prezentacjami dotyczącymi działalności koncernu (który posiada 62 spółki), w tym z informacjami finansowymi. Prezentacje kończą się dyskusją, na którą składają się pytania i odpowiedzi.

W ostatnich latach otrzymujemy bardzo dużo informacji, ale brakuje nam konsultacji, o co walczymy z zarządem, oraz zwoływania zebrań nadzwyczajnych, które powinny mieć w niektórych wypadkach miejsce. Komisja o ograniczonym składzie działa bardzo aktywnie spotykając się co najmniej 4 razy do roku z zarządem europejskim.

Prawdziwy potencjał ERZ leży w możliwości wymiany informacji technicznych i kulturowych podczas zebrań, co umożliwia nam zrozumienie, jak spółka działa w różnych państwach. Następnie możemy przekazywać pozyskane informacje na poziomie lokalnym, co nie jest łatwe, gdy mówimy o spółce posiadającej 5 zakładów produkcyjnych oraz liczne biura.

Jedyne, co mamy wspólnego w Europie, to waluta, zważywszy że wszystkie układy (a w niektórych państwach nie ma nawet układów na poziomie krajowym), poziom ochrony praw oraz sposób działalności związkowej różnią się istotnie w zależności od kraju.

Jeżeli chodzi o dyrektywę 38/2009, choć nie neguję usprawnień, które wprowadziła, brak w niej zobowiązań i sankcji, jak i układów zbiorowych, co czyni ją nieskuteczną pod wieloma względami.