Dedalus and Arianna

Tino Arrighi marzy o wielkim europejskim strajku, w którym udział wezmą pracownicy z najbardziej odległych miejsc, gdzie Henkel umieściła swoje zakłady. Pracownicy świadomi związku pomiędzy globalnymi strategiami i prywatnym losem, maszerujący wraz z przedstawicielami, którzy wiodą prym w ramach wykonywania swojej roli.

Myślę, że to konieczne. W Europie, polityka gospodarcza jest zdominowana przez Brukselę, decyzje podejmowane przez EBC, które mają ogromny wpływ na nasze życie, więc powinniśmy zrozumieć, że także walka o nasze prawa powinna mieć wymiar europejski. Szkoda, że ten piękny świat, do którego dalej wzdychamy, nie istnieje już od dawna.

Arrighi uważa, że silna centralizacja ruchu związkowego jest warunkiem koniecznym, by uzyskać pożądaną zmianę mentalności. Jeżeli chodzi o rolę, którą ERZ miałyby odegrać w tym procesie, należy rozróżnić pomiędzy kilkoma istotnymi kwestiami. Czasami w radzie przeważają pozycje przychylne spółce, wynikające z różnych, niejednokrotnie odmiennych sposobów postrzegania swojej własnej funkcji przez delegatów pochodzących z różnych państw. To stanowi oczywistą przeszkodę. Ale jeśli przyjrzymy się pracy merytorycznej rady, wysiłkom osób, które starają się wypracować jedność w zakresie zamiarów i intencji, wiele się zmienia na lepsze. ERZ staje się wyjątkowym laboratorium, w którym rodzą się dobre praktyki.

To dla mnie niezwykle ważne doświadczenie – tłumaczy Arrighi, który jest również członkiem komitetu ERZ o zmniejszonym składzie. Dyskusje są zawsze bardzo otwarte, a w ważnych sprawach egoizm nigdy nie zwycięża.

Arrighi przywołuje sukces osiągnięty przez ERZ w zakresie uwrażliwienia spółki Henkel na zagadnienia odpowiedzialności społecznej. Klasycznym przykładem jest nierówność traktowania pracowników z różnych krajów, czy nawet z tego samego zakładu. Na przykład w Bułgarii tylko pracownicy umysłowi mogli korzystać ze stołówki. Dzięki naciskom ze strony ERZ, udostępniono ją także robotnikom.

Wrażliwość na tematy środowiska, bezpieczeństwa, ułatwień dla rodzin pracowników: kiedy delegaci pokazują swoją jedność, otwiera się więcej możliwości poprawienia jakości środowiska pracy w spółce, a także jej wpływu na jej bliskie otoczenie.

Tino Arrighi uważa, że ogromnym problemem jest brak planowania. ERZ w Henkel funkcjonuje bez zakłóceń. Informacje są przekazywane, a zasady poufności nie są ograniczające. Zarządzanie komunikacją przebiega poprawnie. Jedynym problemem są konsultacje. Delegaci nieustannie zwracają się o więcej czasu, by móc się dogłębnie zapoznać z danymi, ale spółka nigdy nie uwzględniła tej prośby. Poza tym poprawne funkcjonowanie ERZ do tej pory opiera się właściwie wyłącznie na dobrej woli swoich członków. Należałoby stopniowo sformalizować metody pracy rady.

Przeważa strategia “zrób to sam”. Skuteczność ERZ zależy od codziennego zaangażowania delegatów, od solidarnej sieci kontaktów, którą udało nam się stworzyć. Jednak nie należy traktować uzyskiwania dobrych wyników za coś oczywistego. Kiedy coś nam się jednak udaje, to muszę przyznać, że jest to ogromna satysfakcja.